Nostalji ! Prokart 2012 Işık Üniversitesi Takımı

Bugün konuklarımız Prokart 2012, Işık Üniversitesi Sportif Karting Takımı bayan pilotları

Sportif Karting : Merhaba, 2012’de Prokart yarışlarına katılmıştınız, hem kendinizden, hem de o günlerdeki anılarınızdan bayan pilotlarımız olarak, biraz bahsedermisiniz.

Azer Habibi : Merhaba  Işık Üniversitesi 2012 yılı Endüstri Mühendisi mezunuyum. Işık Üniversitesi’nde okurken spor kulübü üyesiydim. Spor kulübümüz aracılığıyla Prokart karting yarışı seçmeleri olduğunu öğrendim. Henüz prokart karting yarışlarının ne olduğunu bilmiyordum. Sorduğumda gokart araçlarının profesyoneli olduğunu söylediler. Seçmelerin go-kart arabasıyla olacağını öğrendiğimde “seçilemezsem bile eğlenceli bir deneyim olur “ düşüncesi ile ismimi yazdırdım. Gerçi söyle de bir gercek var ki, motorlu taşıtlarla aramın pek iyi olduğu söylenemez. Ama adrenalini, heyecanı ve eğlenmeyi çok sevdiğim için seçmelere katılmaya karar verdim. Okulda sadece kadın seçmeleri olduğunu biliyordum aralarından sadece üç kişi seçileceği yazıyordu.

Sibel Çetindağ : Prokart karting yarışları ile üniversitemin öğrenci kulüpleri sayesinde tanıştım . Okul gazetesi haberlerini hazırlıyorken dikkatimi kadın prokart sürücülerinin arandığı ilanı çekti . Araba yarışları da küçüklüğümden beri ilgimi hep çektiği için tereddütsüz bende seçmelere katılmak istedim .

Nihan Yılmaz : Merhaba, ben Nihan Yılmaz, Işık Üniversitesi 2014 mezunuyum. Prokart ile tanışmam üniversitedeyken spor kulubünden gelen mail ile gerçekleşti. Prokart takımının kurulacağının ve lisanslı pilot olma imkanı olduğu yazıyordu. Araba kullanmak için 18’imi iple çeken biri olarak okuduğum üniversitenin böyle bir imkan sunması benim için kaçırılamayacak bir fırsattı.

Sportif Karting :  Seçmeler nasıl yapıldı ? Nasıl seçildiniz ?

Azer Habibi : Seçmeler için büyük yarış pistine gideceğimiz söylenmişti. Seçmelerin yapılacağı  gün  piste gittiğimizde okulumuzdan 12 kadın sürücü adayı pistteydi. Hepimizde olan heyecan hemen fark  ediliyordu . Brifing ile güne başladık. Öncelikle güvenlik konusu anlatıldı, daha sonra kullanım ile ilgili bilgiler verildi. Her birimiz bir gokart aracına bindik bayraklarla basladik. Hızlı gitmemize bakacaklarını tahmin etmeme rağmen daha önce yaşadığım kazamdan dolayı sanırım  hızlı gitmiyordum farkındaydım. 3-4 gözetmen piste dağılmıştı her biri farklı yerlerde durup not alıyorlardı, aynı zamanda bize el kol hareketleriyle ne yapmamız gerektiğini anlatıyorlardı ( virajda körplere yaklaş, sonra ayrıl devam et, sakin kullan, arabayla mücadele etme….). Bende bunları uygulamaya çalıştım. Bir iki gün içinde bize geri dönüş yaptılar seçilmiştim ve tahmin ettiğim gibi hızlı olduğumdan değil verilen direktifleri takip edebildiğim için seçilmiştim.

Nihan Yılmaz : Seçmelerin yapılacağı gün gittiğimiz pistte orada olmam gerektiğini anlamıştım, ortam, bizle ilgilenen insanlar, arabalar her şey çok güzeldi. Profesyonel pilotlardan brifing alıp, diğer seçme için gelenlerle yarıştık. Yarış anında “Bu senin hayalin, brifingte anlatılanları yap, çizgiyi takip et” deyip duruyordum kendime. Birkaç gün sonra seçildiğimi duyunca çok sevinmiştim.

Sibel Çetindağ : Seçmelerimizde gokart arabaları ile adaylar arasında yarışıp , birkaçımız seçildik . Biz yarış yapıyoruz sanıyorduk fakat daha çok uyum sağlamamız üzerinden değerlendirilmişiz. Seçildiğimizi öğrendikten sonra takımımız ile tanıştırdılar. Takımımız 2 erkek ve 3 kadın sürücüden oluşuyordu. Çok iyi anlaşan bir ekiptik .

Sportif Karting :  Hiç bilmediğiniz ama çok istediğiniz sportif karting yarışlarına dahil oldunuz. yarışlar başlayana kadar nasıl bir süreç geçti?

Azer Habibi : Tulumlar, kasklar, eldivenler, boyunluk sırtlık, ayakkabılar hersey çok heyecanlıydı. Antremanlar dahil yarışların tamamında bu kıyafetlerin tamamı giyilmesi gerekiyormuş. Ayrıca kask ve tulumlar için uluslararası homologe olması zorunluymuş.

Normalde sabahları erken kalkmayı sevmeyen ben, pazar sabahları erkenden kalkıp antremana gidiyordum. Her antremanda farklı bir şey öğreniyor, farklı şeyler anlatılıyordu. Sadece karting aracı kullanacağımızı düşünürken bu kadar detaylı bilgi olacağı aklıma gelmemişti. Her antremanda farklı pilotların gözetiminde bilgi aktarılıyor eğitim veriliyordu.

Yarış günü yaklaştığında kendimi hazır hissediyordum, her şeyi öğrendim sadece uygulayacaksın diye kendi kendime düşünürken bir kitapçık dağıtıldı. Federasyon onaylı  resmi bir belgeydi. Tüm yarış boyunca uyulması gereken güvenlik kuralları, yarış kuralları, teknik kuralları içeriyordu. Yarıştan önce mutlaka okunması gerektiği, anlaşılmayan konuları mutlaka sormamız gerektiği belirtildi.

Sibel Çetindağ : Bizlere koçluk yapan tecrübeli pilotlar sayesinde hızlı bir eğitim sürecine girdik .

Prokart karting araçları ile ilk tanıştığımız andan itibaren büyük ilgi ile tüm süreçlere dahil olmaya çalıştık. Katılan takımların yanında acemi kalıyor olsakta tüm ekipler bizlere destek oldu. Takım arkadaşlığının , ekip dayanışmasının , ekip içi stratejilerinin tüm aşamalarınıza öğreten bir süreç oldu .

Biz kadın sürücüler olarak ayrı tutulmayıp ekibin bir parçası olduğumuzu, tüm süreçleri  bilmemiz gerektiğini her fırsatta hissettik .

Antrenmanlarımız, şehir dışı yarışlarımız ve tüm şehir içi yarışlarımız olsun unutulmaz bir çok şey öğretti bizlere. İyi ki böyle bir ekipte yer almışım diyorum.

Nihan Yılmaz : Yarışların tarihleri yayınlanmıştı. Yarış tarihine kadar antreman programı verildi. Bu programa göre her cumartesi pistte  teorik ve pratik eğitimler aldık. Öncelikle güvenlik talimatları anlatıldı, kontrol edildi. Antreman esnasında sürekli hatırlatıldı.  Sonraki aşamalarda araç kullanımı ile ilgili eğitimler verildi. Eğitim ilerledikçe daha iyi kullanıyor daha büyük keyif alıyordum.

Ailem özellikle de babam çok desteklemişlerdi. Sadece antreman günlerinde değil diğer boş günlerimde de kendimi pilotluk konusunda geliştirmiştim. Haftasonları antreman sırasında diğer takım üyeleri ile hem güzel vakit geçirip hemde hatalarımızı konuşuyorduk, her konuda çok yardımcı oluyorlardı, neden ” Prokart Ailesi” denildiğini anlamıştım. Hem İstanbul hem de diğer şehirlerde yarışlarımız oldu. Ancak üniversite mezuniyeti ve şehir değişikliği sebebi ile bırakmak zorunda kaldım. İstanbul’daki yapılanmanın İzmir’de de olmasını çok isterdim. Bu spor sayesinde içinizdeki enerjiyi atabiliyorsunuz, takım ruhunu öğreniyorsunuz, diğer yarışmacılara saygıyı öğreniyorsunuz ve bu öğrendikleriniz  hem özel hem de iş hayatınızda size olumlu olarak geri dönüyor.

Ayrıca prokart sayesinde Tübitak Güneş Arabaları projesinde  Işık Üniversitesi takımında pilot olarakta iki yıl boyunca görev aldım.

Sportif Karting : Prokart Karting Yarışları  takım yarışı, nasıl değerlendirirsiniz

Azer Habibi : Konuşurken “ Prokart ailesine hoşgeldiniz, Prokart ailemiz ile tanıştıralım sizi “ şeklinde söyleniyordu. İlk başka anlayamamıştım. Prokart ailesini, orada dönen muhabbetleri, herkesin birbiriyle ilişkisini, yardım severliğini çok sevmiştim. O sezon yarışmayan eski yarışmacılar bile yarışları izlemeye, antremanlar günlerine geliyorlardı. Ortamı muhabbeti sevdikleri için. Biz tek üniversite takımıydık ve hiçbirimizin deneyimi yoktu. Hepimizin tek deneyimi, daha önce eğlence için arkadaşlarımızla gokarta gittiğimiz zamanlarda edindiğimiz deneyimlerdi. Bu yüzden eğitimlerimiz dışında bize zaman ayırıp  yardım etmeye antremanları olmadığı günler bile gelip koçluk yapıyorlardı.

Bu ailede 7 den 70 herkes burada;  babalar oğulları, üniversite öğrencileri , iş adamları. Bize koçluğu bazen kardeşlerimiz yaşında ortaokul lise öğrencileri de verdi, bazen ileri yaştaki abilerimiz. Kısacası herkes birbiri için herşeyi yapıyordu.

Gerçekten bir takım yarışı. Altı saat boyunca bayrak yarışı gibi olan yarışta her detayı takip etmelisiniz. Takım üyeleri ile sürekli strateji kurmalı uygulamalısınız. Rakip takımların kararlarını incelemeli ona göre hareket etmelisiniz.

İlk yarışa kadar ailem çok endişeliydi, hatta babam benim nasıl bir takımda olduğumu ilk yarışımda ögrendi ve anneme sen nasıl izin verdin böyle bir şeye dedi. Tabiki korkmaları normaldı. Ama yaris sonunda herkesi tanıyıp onlarla sohbet etme şanslari olunca içleri rahatladı.

Ama yarış hissi o heyecan adrenalin, yarışlarda farklı şehirlere gitmek, takım ruhu, kesinlikle herkesin tatması gereken bir hissiyat.

Bir yılın sonunda sezon bittiğinde tabiki diğer takımlar kadar iyi olduğumuzu söyleyemiyeceğim ama artık dışarıda arkadaşlarımızla gokarta gittiğimizde kız erkek fark etmeyecek şekilde hepsini yenince, hatta tur bindirecek bilgimiz ve kendimize güvenimiz vardi. (Ve bunu delillere dayanarak söylüyorum) Bu konuda benimle iddalaşan tüm arkadaşlarımı alıp piste götürdüm (tahmin edebileceğiniz gibi %99 u erkekti) hepsini dediğim gibi geçtim tur bindirdim. “Pisti bilmiyorduk bi daha” dediler yenilen pehlivan misali yine ayni sonuçlar olunca pes ettiler, bende o gururla çıktım oradan.Bir sonraki sezon mezun oldum, ama dediğim gibi bende diğer yarışçılar gibi antremanlara ve yarışlara gidip herkesle sohbet edip  özlem gidermeye devam ettim. O ortamda bulunup küçüklerle ve benden yaşça çok büyük olan her konuda deneyimli olan insanlarla konuşmak bana çok büyük keyif veriyor. Çünkü konuştuğunuz birbirimize kattığımız şeyler çok güzel. Hatta onlarda beni, bizi çok sevdiler ki bir sonraki sene ödül töreninde beni ve takim arkadasim Nihan’ı sunucu yaptılar.Cok gurur vericiydi.

Öyle değerli insanlarla birlikte olmak çok güzel, mezun olup hemen ardından calışmaya başladıktan sonra belki de her yeni mezun gibi çok mutsuzdum. Bunu ziyaretlerimde anlatıyordum. Orada  konuşurken bana yaşanmışlıklarla dinlediğim hikayeler ve oldukları manevi destek sonucunda şuan Amerika’dayım.  2 sene oldu.

Dediğim gibi çok güzel bir yil geçirdim şuan o takimda olmamamın nedeni yurtdışında okuyor olmam.

Tüm takımlara başarılar diliyorum .